دمی با بیدل از دیدِ عرفانی، جهانِ وحدت‌الوجود، قایم به‌ذاتِ خود است و کثرت‌الوجود، سایه‌ای از عالمِ وحدت است، نه اصلِ وحدت. معرفت در باره‌ی جهانِ وحدت، در واقع معرّفت درباره‌ی جهانِ لایتناهی است که به‌تعبیر بیدل، انسان با تمام انگیزه و عطش برای شناخت آن در مقامِ "حیرت" (تامل) که بیرون از ذهن و ضمیرِ او نیست، ایستاده‌است: این قدر بیدل به‌دامِ حیرتِ …

حکايت مأمون با کنيزک به نزد من آن کس نکوخواه تست که گويد فلان خار در راه تست حکایت کامل: چو دور خلافت به مأمون رسيد يکي ماه پيکر کنيزک خريد به چهر آفتابي، به تن گلبني به عقل خردمند بازي کني به خون عزيزان فرو برده چنگ سر انگشتها کرده عناب رنگ بر ابروي عابد فريبش خضاب چو قوس قزح بود بر آفتاب شب خلوت آن لعبت حور زاد مگر تن در آغوش مأمون نداد گرفت آتش …

حقا که مرا دنیا بی دوست نمی‌باید با تفرقه خاطر دنیا به چه کار آید غزل کامل سروی چو تو می‌باید تا باغ بیاراید ور در همه باغستان سروی نبود شاید در عقل نمی‌گنجد در وهم نمی‌آید کز تخم بنی آدم فرزند پری زاید چندان دل مشتاقان بربود لب لعلت کاندر همه شهر اکنون دل نیست که برباید هر کس سر سودایی دارند و تمنایی من بنده فرمانم تا دوست چه فرماید گر سر برود قطع…

اهل دنیا عاشق جاه اند از بی‌دانشی آتش سوزان به چشم‌کودک نادان زر است غزل کامل تا نفس باقی است دردل ر‌نگ‌کلفت مضمراست آب این آیینه‌ها یکسرکدورت‌پرور است فکر آسودن به شور آورده است این بحر را در دل هر قطره جوش آرزوی‌گوهر است ساز آزادی همان گرد شکست آرزوست هرقدر افسرده گردد رنگ سامان پر است ای حباب بیخبر از لاف هستی دم مزن صرف‌کم دارد نفس را آنکه آبش …

از حضرت خواجه عبدالله انصاری پرسیدند، عبادت چیست؟

اول نام ابراهیم ثبت کن - تذکره الاولیاء، عطار نیشابوری بکوشش: فهیم هنرور

شب از نگاه مولانا بقلم: زهرا غریبیان لواسانی بکوشش: فهیم هنرور

قبای فهم این بر قد ما نیست کسی را زهرهٔ چون و چرا نیست شعر کامل بنام آنکه گنج جسم و جان ساخت طلسم گنج جان هردو جهان ساخت جهانداری که پیدا و نهانست نهان در جسم و پیدا در جهانست چو ظاهر شد ظهور او جهان بود چو باطن شد بطونش نور جان بود زپنهانیش در باطن چو جان ساخت ز پیداییش در ظاهر جهان ساخت چه ظاهر آنکه از باطن ظهورست چه باطن آنکه ظاهر تر ز نورست زمی…

قدحی پر کردم نمی توانم خوردن، نمی توانم ریختن مقالات شمس تبریزی رح صفحه 650 قدحی دارم بر کف به خدا تا تو نیایی هله تا روز قیامت نه بنوشم نه بریزم غزل کامل به خدا کز غم عشقت نگریزم نگریزم وگر از من طلبی جان نستیزم نستیزم قدحی دارم بر کف به خدا تا تو نیایی هله تا روز قیامت نه بنوشم نه بریزم سحرم روی چو ماهت شب من زلف سیاهت به خدا بی‌رخ و زلفت نه بخسب…

گفتم خوشا هوایی کز باد صبح خیزد گفتا خنک نسیمی کز کوی دلبر آید غزل کامل گفتم غم تو دارم گفتا غمت سر آید گفتم که ماه من شو گفتا اگر برآید گفتم ز مهرورزان رسم وفا بیاموز گفتا ز خوبرویان این کار کمتر آید گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم گفتا که شب رو است او از راه دیگر آید گفتم که بوی زلفت گمراه عالمم کرد گفتا اگر بدانی هم اوت رهبر آید گفتم خوشا هوایی ک…

در عالمی‌که با خود رنگی نبود ما را بودیم هرچه بودیم او وانمود ما را غزل کامل در عالمی‌که با خود رنگی نبود ما را بودیم هرچه بودیم او وانمود ما را مرآت معنی ما چون سایه داشت زنگی خورشید التفاتش از ما زدود ما را پرواز فطرت ما، در دام بال می‌زد آزادکرد فضلش از هر قیود ما را اعداد ما تهی‌کرد چندان‌که صفرگشتیم از خویش‌کاست اما بر ما فزود ما را شاعر: حضرت…

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد غزل کامل درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد چو مهمان خراباتی به عزت باش با رندان که درد سر کشی جانا گرت مستی خمار آرد شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد عماری دار لیلی را که مهد ماه در حکم است خدا ر…

عدمم داد ز جولانگه دلدار سراغ خاک ره‌گشتم و نقش قدمی پیدا شد غزل کامل جگری آبله زد تخم غمی پیدا شد دلی آشفت غبار المی پیدا شد صفحهٔ‌سادهٔ هستی خط‌ نیرنگ نداشت خیرگی کرد نظرها رقمی پیدا شد نغمهٔ پردهٔ دل مختلف آهنگ نبود ناله دزدید نفس زیر و بمی پیدا شد باز آهم پی تاراج تسلی برخاست صف بیتابی دل را علمی پیدا شد بسکه دارم عرق از خجلت پرواز چو ابر گر غب…

در گلستانی که تخمی از محبت کاشتند زخم می بالد گل اینجا ناله می روید گیاه غزل کامل ننگ دنیا برندارد همت معنی نگاه تا بصیرت بر دیانت نیست معراج است جاه زبن چمن رشکی‌ست بر اقبال وضع غنچه‌ام کز شکست دل دهد آرایش طرف‌ کلاه طالب وصلیم ما را با تسلی‌ کار نیست ناله‌گر از پا نشیند اشک می‌افتد به راه در گلستانی که تخمی از محبت کاشتند زخم می بالد گل اینجا نال…

فلک به مردم نادان دهد زمام مراد تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس غزل کامل دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس نسیم روضه شیراز پیک راهت بس دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش که سیر معنوی و کنج خانقاهت بس وگر کمین بگشاید غمی ز گوشه دل حریم درگه پیر مغان پناهت بس به صدر مصطبه بنشین و ساغر می‌نوش که این قدر ز جهان کسب مال و جاهت بس زیادتی مطلب کار بر خود آسان کن …

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما غزل کامل دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون روی سوی خانهٔ خمار دارد پیر ما در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم کاین چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما عقل اگر داند که دل در بند زلفش چون خوش است عاقلان دیوانه گر…

بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش غزل کامل دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش وز شما پنهان نشاید کرد سر می فروش گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع سخت می‌گردد جهان بر مردمان سخت‌کوش وان گهم در داد جامی کز فروغش بر فلک زهره در رقص آمد و بربط زنان می‌گفت نوش با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام نی گرت زخمی رسد…

دیده بدبین بپوشان ای کریم عیب پوش زین دلیری‌ها که من در کنج خلوت می‌کنم غزل کامل روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم در لباس فقر کار اهل دولت می‌کنم تا کی اندر دام وصل آرم تذروی خوش خرام در کمینم و انتظار وقت فرصت می‌کنم واعظ ما بوی حق نشنید بشنو کاین سخن در حضورش نیز می‌گویم نه غیبت می‌کنم با صبا افتان و خیزان می‌روم تا کوی دوست و از رفیقان ره است…

از تماشاخانهٔ امکان به عبرت قانعم یارب این‌گوهر زپیش چشم بیدل برمدار غزل کامل ترک دنیا کن غم این سحر باطل برمدار آنچه پشت پاش بردارد تو بر دل برمدار تا نگردد همتت ممنون سامان غنا چون گهر زین بحر غیر از گرد ساحل برمدار گر ز جمع مال سودی بایدت برداشتن غیر این باری‌ که دارد طبع سایل بر مدار از حیا دور است سعی خفت روشندلان شمع اگر خاموش هم گردد ز محفل …

دل خرابی می‌کند دلدار را آگه کنید زینهار ای دوستان جان من و جان شما غزل کامل ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما آب روی خوبی از چاه زنخدان شما عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده باز گردد یا برآید چیست فرمان شما کس به دور نرگست طرفی نبست از عافیت به که نفروشند مستوری به مستان شما بخت خواب آلود ما بیدار خواهد شد مگر زان که زد بر دیده آبی روی رخشان شما با …

من ز دستان و ز مکر دل چنان مات گشتم که بماندم از فغان مثنوی مکمل ای ضیاء الحق حسام‌الدین بیا ای صقال روح و سلطان الهدی مثنوی را مسرح مشروح ده صورت امثال او را روح ده تا حروفش جمله عقل و جان شوند سوی خلدستان جان پران شوند هم به سعی تو ز ارواح آمدند سوی دام حرف و مستحقن شدند باد عمرت در جهان هم‌چون خضر جان‌فزا و دستگیر و مستمر چون خضر و الیاس مانی در…

پرواز فطرت ما در دام بال می‌زد آزادکرد فضلش از هر قیود ما را غزل کامل در عالمی‌که با خود رنگی نبود ما را بودیم هرچه بودیم او وانمود ما را مرآت معنی ما چون سایه داشت زنگی خورشید التفاتش از ما زدود ما را پرواز فطرت ما در دام بال می‌زد آزادکرد فضلش از هر قیود ما را اعداد ما تهی‌کرد چندان‌که صفرگشتیم از خویش‌کاست اما بر ما فزود ما را بقلم: فرهاد جاوید …

ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست غزل کامل چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست در اندرون من خسته دل ندانم کیست که من خموشم و او در فغان و در غوغاست دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب بنال هان که از این پرده کار ما به نو…

می‌کند حافظ دعایی بشنو آمینی بگو روزی ما باد لعل شکرافشان شما غزل کامل ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما آب روی خوبی از چاه زنخدان شما عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده باز گردد یا برآید چیست فرمان شما کس به دور نرگست طرفی نبست از عافیت به که نفروشند مستوری به مستان شما بخت خواب آلود ما بیدار خواهد شد مگر زان که زد بر دیده آبی روی رخشان شما با صبا هم…

صوفی که از مردان حق سخن می‌گفت و خطاب پیری به او شعر مکمل صوفیی را گفت آن پیر کهن چند از مردان حق گویی سخن گفت خوش آید زنان را بردوام آنک می‌گویند از مردان مدام گر نیم زیشان، ازیشان گفته‌ام خوش دلم کین قصه از جان گفته‌ام گر ندارم از شکر جز نام بهر این بسی به زان که اندر کام زهر جملهٔ دیوان من دیوانگیست عقل را با این سخن بیگانگیست جان نگردد پاک از ب…

پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم غزل کامل گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم همچنان چشم گشاد از کرمش می‌دارم به طرب حمل مکن سرخی رویم که چو جام خون دل عکس برون می‌دهد از رخسارم پرده مطربم از دست برون خواهد برد آه اگر زان که در این پرده نباشد بارم پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم منم آن …

بیش از این نتوان به افسون محبت زیستن داغم از اندیشهٔ وصلی‌ که پیغام است و بس غزل کامل از لب خامش زبان واماندهٔ کام است و بس بال از پرواز چون ماند آشیان دام است و بس مرکز تسخیر دل جز دیده نتوان یافتن گوش‌مینا حلقه‌ای گر دارد آن جام است وبس تا نفس باقی‌ست نتوان بست بال احتیاج این غناهایی‌که ما داربم ابرام است و بس از نشان ‌کعبهٔ مقصود آگه نیستم اینقد…

قید جهات مانع پرواز رنگ نیست از حیرت اینقدر قفس اندیش رفته‌ایم غزل کامل گر در هوای او قدمی پیش رفته‌ایم مانند شبنم از گره خویش رفته‌ایم قید جهات مانع پرواز رنگ نیست از حیرت اینقدر قفس اندیش رفته‌ایم آنجاکه نقش جبههٔ تسلیم جاده است آسوده‌ایم اگر همه در نیش رفته‌ایم تا لب‌گشوده‌ایم به دریوزهٔ امید چون آبرو ز کیسهٔ درویش رفته‌ایم زاهد فسون زهد رها کن‌…

با حسن تو آسان نتوان ‌گشت مقابل حیرت چقدر آینه را پشت و پناه است غزل کامل آفت سر و برگ هوس آرایی جاه است سر باختن شمع ز سامان‌کلاه است غافل مشو از فیض سیه‌روزی عشاق نیل شب ما غازه‌کش چهرهٔ ماه است با حسن تو آسان نتوان‌ گشت مقابل حیرت چقدر آینه را پشت و پناه است یک چشم تر آورده‌ام از قلزم حیرت این‌کشتی آیینه پر از جنس نگاه است افسوس‌که در غنچه و بو …

بحرفی می توان گفتن تمنای جهانی را من از ذوق حضوری طول دادم داستانی را غزل کامل بحرفی می توان گفتن تمنای جهانی را من از ذوق حضوری طول دادم داستانی را ز مشتاقان اگر تاب سخن بردی نمیدانی محبت می کند گویا نگاه بی زبانی را کجا نوری که غیر از قاصدی چیزی نمیداند کجا خاکی که در آغوش دارد آسمانی را اگر یک ذره کم گردد ز انگیز وجود من باین قیمت نمی گیرم حیات …

ما از خدای گم شده‌ایم او به جستجوست چون ما نیازمند و گرفتار آرزوست غزل کامل ما از خدای گم شده‌ایم او به جستجوست چون ما نیازمند و گرفتار آرزوست گاهی به برگ لاله نویسد پیام خویش گاهی درون سینه مرغان به های و هوست در نرگس آرمید که بیند جمال ما چندان کرشمه دان که نگاهش به گفتگوست آهی سحر گهی که زند در فراق ما بیرون و اندرون زبر و زیر و چار سوست هنگامه …

همه عمر با تو قدح زدیم و نرفت رنج خمار ما چه قیامتی‌که نمی‌رسی زکنار ما به‌کنار ما همه عمر با تو قدح زدیم و نرفت رنج خمارما چه قیامتی‌که نمی‌رسی زکنار ما به ‌کنار ما چو غبار ناله به نیستان نزدیم‌گامی از امتحان که ز خودگذشتن مانشد به‌ هزار کوچه ‌دچارما چقدر ز خجلت مدعا زده‌ایم بر اثر غنا که چورنگ دامن خاک‌هم نگرفت خون شکار ما همه‌را به‌عالم بخودی قد…

چون شمع سربلندی عشاق مفت نیست یعنی به قدر سوختن است آبروی ما غزل کامل: چون نقش پا ز عجز نگردید روی ما در سجده خاک شد سر تسلیم خوی ما بیهوده همچو موج زبان برنمی‌کشیم لبریز خامشی‌ست چوگوهر سبوی ما ای وهم عقده بر دل آزاد ما مبند بی‌تخم رسته است چو میناکدوی ما حیرت سجود معبد راز محبتیم غیر ازگداز نیست چو شبنم وضوی ما حرفی‌که دارد آینه مرهون حیرت است سی…

زندگینامه میرزا محمد علی صائب تبریزی بزرگترین غزل سرای سده یازدهم هجری و نامدار ترین شاعر زمان صفویه بکوشش: فهیم هنرور RumiBalkhi.Com

سرشکم‌ دود آهم‌ شعله‌ام‌ داغ دلم بیدل چو شمع‌ از حاصل‌ هستی‌ سراپایم همین دارد غزل کامل: قدح، می بر ‌کف است‌ و شمع‌، گل در آستین دارد در این محفل عرق می‌پرورد هر کس جبین دارد به ذوق سربلندی‌ها تلاش خاکساری کن نهال این چمن گر ریشه دارد در زمین دارد به جمعیت فریب این چمن خوردم ندانستم که در هر غنچه توفان پریشانی کمین دارد نفس تا در جگر باقی‌ست از آفت…

زندگینامه بیگم سید نسب مشهور به مخفی بدخشی بکوشش: فهیم هنرور RumiBalkhi.Com

شراب در اندیشه مولانا بقلم: زهرا غریبیان لواسانی بکوشش: فهیم هنرور RumiBalkhi.Com

در این قسمت کوتاه از چگونگی لسان الغیب نامیده شدن حضرت حافظ شیرازی رح آگاه می شویم عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت سر تسلیم من و خشت در میکده‌ها مدعی گر نکند فهم سخن گو سر و…

فیه ما فیه حضرت مولانا جلال الدین محمد رومی بلخی رح بکوشش: فهیم هنرور RumiBalkhi.com

عقل همچون پروانه است و معشوق همچون شمع بکوشش: فهیم هنرور RumiBalkhi.Com

شاعر: عطار نیشابوری رح بقلم: علی منهاج بکوشش: فهیم هنرور RumiBalkhi.Com

راضیم من شاکرم من ای حریف این طرف رسوا و پیش حق شریف مثنوی مکمل جواب موسی فرعون را در تهدیدی کی می‌کردش گفت با امر حقم اشراک نیست گر بریزد خونم امرش باک نیست راضیم من شاکرم من ای حریف این طرف رسوا و پیش حق شریف پیش خلقان خوار و زار و ریش‌خند پیش حق محبوب و مطلوب و پسند از سخن می‌گویم این ورنه خدا از سیه‌رویان کند فردا ترا عزت آن اوست و آن بندگانش ز…

نسبت عاشق به غفلت می کنند وان که معشوقی ندارد غافلست غزل کامل پای سرو بوستانی در گلست سرو ما را پای معنی در دلست هر که چشمش بر چنان روی اوفتاد طالعش میمون و فالش مقبلست نیکخواهانم نصیحت می کنند خشت بر دریا زدن بی حاصلست ای برادر ما به گرداب اندریم وان که شنعت می زند بر ساحلست شوق را بر صبر قوت غالبست عقل را با عشق دعوی باطلست نسبت عاشق به غفلت می ک…

خفتن عاشق یکیست بر سر دیبا و خار چون نتواند کشید دست در آغوش یار غزل مکمل خفتن عاشق یکیست بر سر دیبا و خار چون نتواند کشید دست در آغوش یار گر دگری را شکیب هست ز دیدار دوست من نتوانم گرفت بر سر آتش قرار آتش آه است و دود می‌رودش تا به سقف چشمه چشمست و موج می‌زندش بر کنار گر تو ز ما فارغی ما به تو مستظهریم ور تو ز ما بی نیاز ما به تو امیدوار ای که به …

چگونه سر ز خجالت برآورم بر دوست که خدمتی به سزا برنیامد از دستم غزل مکمل به غیر از آن که بشد دین و دانش از دستم بیا بگو که ز عشقت چه طرف بربستم اگر چه خرمن عمرم غم تو داد به باد به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم چو ذره گر چه حقیرم ببین به دولت عشق که در هوای رخت چون به مهر پیوستم بیار باده که عمریست تا من از سر امن به کنج عافیت از بهر عیش ننشستم اگر ز…

شعلهٔ در گیر زد بر خس و خاشاک من مرشد رومی که گفت «منزل ما کبریاست» غزل مکمل گریهٔ ما بی اثر ناله ما نارساست حاصل این سوز و ساز یک دل خونین نواست در طلبش دل تپید ، دیر و حرم آفرید ما به تمنای او ، او به تمنای ماست پردگیان بی حجاب ، من به خودی در شدم عشق غیورم نگر میل تماشا کراست مطرب میخانه دوش نکتهٔ دلکش سرود باده چشیدن خطاست باده کشیدن رواست زندگ…

حکايت جوان و زخم سنگ منجنيق حکایت مکمل جواني داشت ديرينه رفيقي رسيدش زخم سنگ منجنيقي ميان خاک و خون آغشته مي گشت رسيده جان بلب سرگشته مي گشت دمي دو مانده بود از زندگانيش رفيقش در ميان ناتوانيش بدو گفتا بگو تا چوني آخر جوابش داد تو مجنوني آخر اگر سنگي رسد از منجنيقت بداني تو که چونست اين رفيقت ولي ناخورده سنگي کي بداني بگفت اين و برست از زندگاني چه …

شاعر: عطار نیشابوری بقلم: علی منهاج بکوشش: فهیم هنرور RumiBalkhi.Com در سئوال کردن مرید ا زحضرت شیخ که شیطان مرا زحمت میدهد و جواب دادن شیخ مرید را فرماید یکی پیری ز پیران گشت واصل مر او را گشت کل مقصود حاصل چنان شد کز همه عالم نهان شد درون خلوت دل جان جان شد شب و روزش به جز طاعت نبُد کار ز کل قانع شده بر روی دلدار چنان واصل بُد اندر خانقه او نهانی…

زین تماشاخانهٔ حیرت رهایی مشکل است چون مژه بیدل عبث دامان وحشت بر زدم غزل کامل بیخودی‌ کردم ز حسن بی حجارش سر زدم از میان برداشتم خود را نقابی بر زدم وحشتم اسباب امکان را به خاکستر نشاند چون‌ گل از پرواز رنگ آتش به بال و پر زدم سینه لبریز خراش زخم ناخن ساختم همچو بحر آخر به موج این صفحه را مسطر زدم غافل از معنی جهانی بر عبارت ناز داشت من هم از نامح…

وه که گر من بازبینم روی یار خویش را مرده‌ای بینی که با دنیا دگربار آمده‌ست غزل کامل آن تویی یا سرو بستانی به رفتار آمده‌ست یا ملک در صورت مردم به گفتار آمده‌ست آن پری کز خلق پنهان بود چندین روزگار باز می‌بینم که در عالم پدیدار آمده‌ست عود می‌سوزند یا گل می‌دمد در بوستان دوستان یا کاروان مشک تاتار آمده‌ست تا مرا با نقش رویش آشنایی اوفتاد هر چه می‌بی…