))
زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست ۰۲۶
Manage episode 415820828 series 2763080
محتوای ارائه شده توسط فرزآن. تمام محتوای پادکست شامل قسمت‌ها، گرافیک‌ها و توضیحات پادکست مستقیماً توسط فرزآن یا شریک پلتفرم پادکست آن‌ها آپلود و ارائه می‌شوند. اگر فکر می‌کنید شخصی بدون اجازه شما از اثر دارای حق نسخه‌برداری شما استفاده می‌کند، می‌توانید روندی که در اینجا شرح داده شده است را دنبال کنید.https://fa.player.fm/legal
غزل شماره ۰۲۶
زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست
پيرهن‌چاک و غزل‌خوان و صراحی در دست
نرگسش عربده‌جوی و لبش افسوس‌کنان
نيم‌شب دوش (یار) به بالين من آمد بنشست
سر فرا گوش من آورد و به آواز حزين
گفت کی عاشق ديرينه من خوابت هست
عاشقی را که چنين باده شبگير دهند
کافر عشق بود گر نشود (نبود) باده‌پرست
برو ای زاهد و بر دردکشان خرده مگير
که ندادند جز اين تحفه به ما روز الست
آن چه او ريخت به پيمانه ما نوشيديم
اگر از خمر بهشت است وگر (ورز) باده مست
خنده جام می و زلف گره‌گير (چو زنجیر) نگار
ای بسا توبه که چون توبه حافظ بشکست
Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations
169 قسمت
اشتراک گذاری
