))
Ayineye Mehr Ayiin - Mohammadreza Shajarian & Hassan Kasayi
Manage episode 352547764 series 3312894
محتوای ارائه شده توسط خصوصی - Khosousi. تمام محتوای پادکست شامل قسمت‌ها، گرافیک‌ها و توضیحات پادکست مستقیماً توسط خصوصی - Khosousi یا شریک پلتفرم پادکست آن‌ها آپلود و ارائه می‌شوند. اگر فکر می‌کنید شخصی بدون اجازه شما از اثر دارای حق نسخه‌برداری شما استفاده می‌کند، می‌توانید روندی که در اینجا شرح داده شده است را دنبال کنید.https://fa.player.fm/legal
آیینه‌ی مهر آیین – اجرای خصوصی محمدرضا شجریان و حسن کسایی در خانه موسوی
اجرای خصوصی در شور و ابوعطا – ۱ مهر ۱۳۵۸
صحبتهای انتهایی این اجرا:
– خیلی ممنون. خسته نباشید.
کسایی: پام درد گرفته. من دو تا پام خواب رفته. اصلا دیگه نمی تونم.. وای… بدجوری نشستم…
– آقای «شجریان»! دیگه تموم…
– آقا کُپی یادت نره…
– خرج داره قربون!
– اینو یادگاری نیگه دارید.
– خرج داره…
کسایی: فعلا همین اصلشو بذاریم تا آقای «غیور» وَردارِد ببِرِد…
– تا حالا کپی شو از ایشون بگیرید
– اصلشو دارِد آقا! ضبط دارِد می کنِد. اصلش اینجاست. پیش خود غیور هست.
عرض کنم که بنده ارادت دارم به ایشون. هم آقای «شجریان» می خواد که سر به تنش نباشد! بله… می گم هم من بهش ارادت دارم هم آقای «شجریان» می خواد سر به تنش نباشد!…(خنده)
… چه می دونم! خلاص…
– امشب چون واقعا شب تولد آقای «شجریان» هم هست . تبریک هم می گیم. واقعا جشن تولدی هم شد.
کسایی: اتفاقا تولد بنده هم در همین نیمه های مهر ماهه. بله. و حتی خانومم هم همین طور!
– تولد من هم آبان ماهه!
– نوابغ همین طورن آقا! همین دو ماهن!
– منِ بدبخت که در ماه اردیبهشتم. یعنی می رم بهشت آقا!
– بفرمائید آقای «شجریان»…
محمّدرضا شجریان: در خدمت استاد بی نظیر. استاد زمانه و نابغه موسیقی که بارها با دوستان صحبت شده به اعتقاد منه خب! که زیاد از موسیقی سرم در نمیآد ولی خب! سلیقه من اینه که تو این صدساله ما نظیر ایشون رو نداشتیم و بعد هم نخواهیم داشت. حمل بر این نشه که روبه روشون این صحبت رو می کنیم. من همیشه پشت سرشون هم گفتم. استاد… و خب! بلاخره شنوندگانی که اهل ذوق هستند و تا یه مقداری گوششون به موسیقی ایرانی آشنا هست حتما تصدیق خواهند کرد که این عرض بنده رو.
در خدمتشون هستیم. در منزل آقای «محمّد موسوی». امروز استاد بیشتر از همیشه سرحال بودند. و چند تا برنامه های خیلی خوبی رو اجرا کردن. به شرطی که آقای «موسوی» این نوار رو ضبط کنن به ما هم بدن.
موسوی: کپی که می دیم…
محمّد رضا شجریان: آقای «غیور» تشریف دارن. آقای «رضوانیان» دوست بنده تشریف دارن. خانوم بنده هستن. خانوم استاد «کسایی» هستن. امروز هم… تولّد بنده است اما جشن نگرفتن این بی انصافا برای ما!
– تورو خدا! این خانومتو دوست داری؟ خانومتو دوست داری یا نه؟!
– حالا این صحبتشو تو دادگاهِ انقلاب می کنیم! (خنده جمع)
در اول مهرماه ۱۳۵۸ هست. و واقعا استفاده کردیم از ساز استاد. واقعا.
(ادامه ی فایل صحبتهای استاد کسایی درباره ی استاد شجریان و موسیقی در ایران است)
حالیا مصلحت وقت در ان میبینم
که کشم رخت به میخانه و خوش بنشینم
جز صراحی و کتابم نبود یار وندیم
تا حریفان دغا را به جهان کم بینم
بس که در خرقه آلوده زدم لاف صلاح
شرمسار رخ ساقی و می رنگینم
جام می گیرم و از اهل ریا دور شوم
یعنی از اهل جهان پاکدلی بگزینم
بر دلم گرد ستم هاست خدایا مپسند
که مکدر شود آیینه‌ی مهر آیینم
سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو
گر دهد دست که دامن ز جهان برچینم
سینه تنگ من و بار غم او هیهات
مرد این بار گران نیست دل مسکینم
من اگر رند خراباتم و گر حافظ شهر
این متاعم که تو میبینی و کمتر ز اینم
***
ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه میپنداشتیم
تا درخت دوستی کی بر دهد
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم
گفت و گو آیین درویشی نبود
ورنه با تو ماجراها داشتیم
شیوه چشمت فریب جنگ داشت
ما ندانستیم و صلح انگاشتیم
460 قسمت
اشتراک گذاری
