))
بیانیه ۱۴۷ فعال مدنی در دفاع از حقوق بهائیان ایران
Manage episode 395820184 series 3312652
محتوای ارائه شده توسط PersianBMS. تمام محتوای پادکست شامل قسمت‌ها، گرافیک‌ها و توضیحات پادکست مستقیماً توسط PersianBMS یا شریک پلتفرم پادکست آن‌ها آپلود و ارائه می‌شوند. اگر فکر می‌کنید شخصی بدون اجازه شما از اثر دارای حق نسخه‌برداری شما استفاده می‌کند، می‌توانید روندی که در اینجا شرح داده شده است را دنبال کنید.https://fa.player.fm/legal
گفتگو با: خانم مهرانگیز کار، وکیل، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر.
هفته گذشته گفتگویی را آغاز کردیم با خانم مهرانگیز کار، وکیل، روزنامه‌نگار و از فعالان برجسته حقوق بشر پیرامون بیانیه ۱۴۷ فعالان سیاسی و مدنی با عنوان «به این شرم‌ساری تاریخی پایان دهید.» در این بیانیه که در پی یورش بی‌رحمانه ۲۰۰ نیروی حکومت جمهوری اسلامی به روستای احمدآباد ساری در مازندران و مصادره ده‌ها هکتار از زمین‌ها و شالی‌زارهای متعلق به کشاورزان بهائی در این روستا منتشر شد، و موج جدید سرکوب بهائیان در ایران را محکوم کرد می‌خوانیم: «بهائیان در ایران بیش از یک قرن و نیم است که تحت فشار و سرکوب سیستماتیک عقیدتی، سیاسی، آموزشی و اقتصادی بوده و هستند. سرکوبی بی‌رحمانه که گاه ابعاد غیر قابل تصور و ضدانسانی داشته است.» در این بیانیه با اشاره به تاریچه سرکوب شهروندان بهائی در ایران در طی یک قرن و نیم اخیر و محرومیت همه جانبه علیه آنان در طی ۴۴ سال حکومت جمهوری اسلامی آمده است: «هر شهروندی مسئول و پاسخ‌گوی رفتار و اعمال مثبت و منفی شخصی خویش در جامعه است و همه شهروندان کشور در این عرصه با هم برابرند. نباید هیچ شهروندی را صرفا به خاطر اعتقادات‌اش مورد مجازات قرار داد. هیچ شهروند یا اقلیتی در جامعه به هیچ وجه نباید از پشت عینک تعصبات و جزمیات دینی و یا توهمات سیاسی مورد قضاوت، تبعیض، محرومیت اجتماعی و سرکوب سیستماتیک قرار گیرد.»
این بیانیه ادامه می‌دهد: «قضاوت‌های تعصب‌آلود و برخوردهای بی‌رحمانه و غیرانسانیِ یک قرن و نیم که نه تنها برخی نهادهای مذهبی و روحانیون تندرو و حکومت‌های همراه و یا هم‌دست، بلکه در مقاطعی بخش مهمی از مردمان کوچه و خیابان و حتی برخی روشن‌فکران جامعه را به قضاوت‌های ناروا و رفتارهای نادرست، سرکوب‌گرانه و تحقیرآمیز کشانده، بار سنگینی بر وجدان جمعی فرهنگی و دینی و سیاسی کشور ما نهاده است. این شرم‌ساری تاریخی باید در عمل جبران می‌شد و پایان می‌یافت.»
…
continue reading
هفته گذشته گفتگویی را آغاز کردیم با خانم مهرانگیز کار، وکیل، روزنامه‌نگار و از فعالان برجسته حقوق بشر پیرامون بیانیه ۱۴۷ فعالان سیاسی و مدنی با عنوان «به این شرم‌ساری تاریخی پایان دهید.» در این بیانیه که در پی یورش بی‌رحمانه ۲۰۰ نیروی حکومت جمهوری اسلامی به روستای احمدآباد ساری در مازندران و مصادره ده‌ها هکتار از زمین‌ها و شالی‌زارهای متعلق به کشاورزان بهائی در این روستا منتشر شد، و موج جدید سرکوب بهائیان در ایران را محکوم کرد می‌خوانیم: «بهائیان در ایران بیش از یک قرن و نیم است که تحت فشار و سرکوب سیستماتیک عقیدتی، سیاسی، آموزشی و اقتصادی بوده و هستند. سرکوبی بی‌رحمانه که گاه ابعاد غیر قابل تصور و ضدانسانی داشته است.» در این بیانیه با اشاره به تاریچه سرکوب شهروندان بهائی در ایران در طی یک قرن و نیم اخیر و محرومیت همه جانبه علیه آنان در طی ۴۴ سال حکومت جمهوری اسلامی آمده است: «هر شهروندی مسئول و پاسخ‌گوی رفتار و اعمال مثبت و منفی شخصی خویش در جامعه است و همه شهروندان کشور در این عرصه با هم برابرند. نباید هیچ شهروندی را صرفا به خاطر اعتقادات‌اش مورد مجازات قرار داد. هیچ شهروند یا اقلیتی در جامعه به هیچ وجه نباید از پشت عینک تعصبات و جزمیات دینی و یا توهمات سیاسی مورد قضاوت، تبعیض، محرومیت اجتماعی و سرکوب سیستماتیک قرار گیرد.»
این بیانیه ادامه می‌دهد: «قضاوت‌های تعصب‌آلود و برخوردهای بی‌رحمانه و غیرانسانیِ یک قرن و نیم که نه تنها برخی نهادهای مذهبی و روحانیون تندرو و حکومت‌های همراه و یا هم‌دست، بلکه در مقاطعی بخش مهمی از مردمان کوچه و خیابان و حتی برخی روشن‌فکران جامعه را به قضاوت‌های ناروا و رفتارهای نادرست، سرکوب‌گرانه و تحقیرآمیز کشانده، بار سنگینی بر وجدان جمعی فرهنگی و دینی و سیاسی کشور ما نهاده است. این شرم‌ساری تاریخی باید در عمل جبران می‌شد و پایان می‌یافت.»
320 قسمت
اشتراک گذاری
