#03 Twee Speedboten. Toch Ongelukkig!

Het Mentor Café

Een voorbije vriend van me heeft twee speedboten, 1 in Nederland 1 aan de Cote d’Azur en hij is zeer ongelukkig. Het geluksgevoel van een materialist – of laat ik zeggen: een superconsument – dat geluksgevoel piekt na de aanschaf van iets. De superconsument wordt dus gelukkig van een aanschaf. Dolgelukkig. Dat kan een bepaalde auto zijn of nieuwe sneakers van Nike of extremere aankopen. Dat geluksgevoel na die aanschaf blijft in veel gevallen nog wel een tijd hangen, maar daalt daarna tot een gevoel van ongenoegen. De slingers vallen naar beneden en blijven dor en vertrapt achter op de vloer. Het is leegte. De superconsument heeft namelijk de focus op het niet-bezitten. Wanneer het niet-bezitten omdraait in bezitten - vanwege de aanschaf - dan verschijnt het geluksgevoel. Kortstondig. Omdat de superconsument gewoontegetrouw focust op niet-bezitten, keert die leegte terug. Somberheid en ongeluk dus.
De andere persoon - de man of vrouw die in onderzoeken als ‘dankbaar en gelukkig’ wordt beschreven - die heeft natuurlijk ook bezittingen. En die koopt ook weleens wat. Een auto ofzo. Of een duur L.V. tasje. Maar zijn of haar focus ligt altijd op wat hij of zij al heeft, of heeft verworven. Focus op bezitten. De mazzel. De mooie reizen. De fijne jaren. De experiences. Ik heb het niet meer, maar wat was het mooi.”

Over dankbaarheid gaat het in de derde podcast van Het Mentor Cafe.

Support the show