محله

آذر بانو

دلم می‌خواهد بزرگ که شدم پولدار بشوم.پولدار که شدم | دلم می‌خواهد یک محله بخرم | محله را که خریدم تمام خانه‌های محله را به دوستانم می‌دهم.دلم می‌خواهد هر روز صبح که بیدار شدم برای همه‌شان نان تازه بخرم | بروم در خانه‌شان را بزنم و صبح بخیر بگویم و نان را تحویل بدهم.دلم می‌خواهد مراقب همه‌شان باشم | هیچ‌کس غصه نخورد | هیچ‌کس دلش نگیرد | هیچ‌کس دل‌تنگ نشود.دلم می‌خواهد هر روز به همه حقوق بدهم تا هر کس هر کار دلش می‌خواهد بکند | هر کس به هر آرزویی که دارد برسد.دلم می‌خواهد شب‌ها شام از این سر محل تا آن سر محل سفره بچینم و هر شب غذاهای خوشمزه برای‌شان درست کنم.از این سر تا آن سر بنشینیم دور هم و گل بگوییم و گل بشنفیم و تا نیمه‌های شب خوش بگذرانیم و بزنیم و برقصیم.دلم می‌خواهد محله‌ای درست کنم تا همه در آن خوش‌بخت باشند | آنقدری که دیگر هیچ‌وقت فکر رفتن به سرشان نزند.آنقدری که فرودگاه و مهاجرت تبدیل به افسانه شود | نه داستانِ روتینِ زندگی.دلم می‌خواهد بزرگ که شدم زندگی‌ای درست کنم که شبیه به این زندگی نباشد | دلم می‌خواهد زندگی‌ای درست کنم که شبیه به زندگی باشد.زندگی‌ای که در آن دوستان آدم خوشحال نباشند | زندگی‌ای که در آن دوستان آدم از پیش آدم بروند که زندگی نیست .... دلم برایت تنگ می‌شود ممد موتو | روزی که آن محله را ساختم برگرد | اگر نساختم هم برگرد | هر وقت در یوتیوب سرچ کردی کلاه قرمزی برگرد | هر وقت که توی گوگل مپ تهران را سرچ کردی برگرد | هر وقت اسکایپت بیشتر از سه بار در روز شد برگرد.تا می‌توانی خوش بگذران و هر کجا که خوش نگذشت برگرد | خودم به اندازه‌ی یک محله منتظرت هستم#کیومرث_مرزبان