مهاجرت‎

آذر بانو

از جایی به جای دیگر رفتن بد نیست، سفر بد نیست، اما "مهاجرت" بد است.

مهاجرت با رفتن فرق دارد، خیلی هم فرق دارد، از دهخدا هم بپرسی می‌گوید فرق دارد:" بریدن از جایی به دوستی جایی دیگر. "

رفتن آن‌جایی تبدیل به مهاجرت می‌شود که دلت به رفتن نباشد، که هنوز چیزهای زیادی برای دیدن و بوییدن و لمس کردن باقی باشد، هنوز راه خلاصی باشد، هنوز خیابانی باشد که دلت می‌گیرد قدم زدن در آن حالت را خوب کند.

هنوز چیزهایی برای خودت داشته باشی، نه ملک و املاک، اینکه خیابانی برای تو باشد، بستنی فروشی‌ و ساندویچی و کتاب‌فروشی‌ای به نام تو باشد، اینکه هنوز آدم‌هایی برای تو باشند.

مهاجرت فقط رفتن از یک کشور به کشوری دیگر نیست، مهاجرت گاه رفتن از خانه‌ای به خانه‌ی دیگر است، از محله‌ای به محله‌ای دیگر است.

مهاجرت گاه رفتن از یاد یک آدم است، اینکه بدانی دیگر مهم نیستی و باید بروی، مهاجرت گاه رفتن از خاطرات خوب است، اصلاً مهاجرت گاه رفتن خود خاطرات خوب است.

مهاجرت گاه رفتن از دل یک آدم است.

آن‌جایی‌ که همچنان دلت می‌خواهد باشی، جایی‌ که دلت به آن گرم است، جایی‌ که کسی در آنجا منتظرت بوده و یا منتظرش بودی، اما یک‌هو دیگر می‌بینی نیست، هیچ‌چیز نیست، هر چه که بود دیگر نیست، هر چه که باید می‌بود دیگر نیست، آن‌جاست که رفتن دیگر رفتن نیست، مهاجرت است، هجرت است، هجر است، دوری‌ست، رفتن در لباس ماندن است.

کیومرث مرزبان