خیال تو

آذر بانو

ای ساکن راز‌های جهان، ای صاحب خنده‌های خوب؛ کاش خبر دلتنگی‌هایم به تو می‌رسید. خبر نداری که خیال تو پناه است. یک پناهگاه امن کوچک. شبیه ایگلوی اسکیموها؛ می‌شود وسط یخبندان و انجماد لحظه‌هایی که از واقعیت اشباع شده‌اند به درونش خزید و در امان بود. خبر نداری که از نارنجی‌های تو فقط اندکی در زندگی‌ام مانده. از دلتنگی‌هایت اما خروار خروار. هر روز به دستانی نیاز دارم تا پشته‌های بزرگ دلتنگی را از روی دلم بردارند، ببرند تا بالای بلندترین کوه و روز بعد سیزیف‌وار برگردانند همین‌جا مثل سنگی بزرگ روی سینه‌ام. من به تمام خاطره‌هایی که در آن‌ها حضور داری، احترام می‌گذارم. اما باطل‌السحر تنهایی آدمیزاد مگر پیش تو نبود؟‌ مگر قول نداده بودی کلمات، جایی همیشه برای دیدارمان باشند؟ پس بگذار این دلتنگی که لانه کرده در کلمه‌ها جایی باشد برای باور به بودنِ هنوز زنده‌ی آدم‌ها در یادها.

اهنگ از رضا صادقی ( بمونی برام)