بی وفایی‎‎

آذر بانو

در بالکن خانه‌ام چند گلدان زیبا داشتم که هر از گاهی بهشان رسیدگی می‌کردم.

به علت مشغله هر روز نمی‌رسیدم بهشان سر بزنم و هر وقت می‌دیدم که دارند خشک می‌شوند سریع دست به کار می‌شدم و هر بار که بهشان آب می‌دادم دوباره زنده و مثل روز اول‌شان می‌شدند.

با خود فکر می‌کردم که چقدر گلدان‌ها وفادار و مهربانند، هر چقدر هم بهشان بی وفایی کنیم، با دیدن ذره‌ای وفا باز با ما مهربان می‌شوند.

پریروز دیدم دارند خشک می‌شوند و دوباره بهشان آب دادم اما این بار دیگر مثل روز اول نشدند، خشک ماندند.

گلدان‌ها حق دارند، چه بخواهیم چه نخواهیم وفا حدی دارد، بی‌وفایی از حدش که بگذرد بی اختیار خشکسالیِ بی بازگشتی به بار می‌آورد

کیومرث مرزبان